Perugia

Mgliste wzgórza, niemalże magiczne światło i atmosfera duchowości zdecydowanie wyróżniają Umbrię, a także jej czarującą stolicę, Perugię. Kosmopolityczna, artystyczna, przykładająca dużą wagę do swojego dziedzictwa, ale i spoglądająca w przyszłość Perugia stanowi wspaniałe wprowadzenie do tego regionu, w dodatku można się z niej wybrać na wycieczki do Asyżu, Gubbio i Jeziora Trazymeńskiego. W porównaniu z Florencją Perugia zdaje się także o wiele mniej skupiona na turystyce.

Umbria często pozostaje w cieniu Toskanii, jednak jest tak samo urzekająca, jak jej wspaniała sąsiadka. Zachwyć się falującym krajobrazem i położonymi na szczytach wzgórz miastami, które wyglądają, jakby trwały tam od niepamiętnych czasów. To nie iluzja: niektóre z nich zostały założone przez Etrusków, a wieki później poświęcone średniowiecznym świętym. Chociaż Perugia sprawia wrażenie bardziej świeckiej niż większość tego regionu, Umbria z urodzonym w Nursji św. Benedyktem, jest kolebką zachodniego monastycyzmu. Poza popularnym wśród turystów Asyżem ta okolica osiągnęła niemalże idealną równowagę między zrównoważoną turystyką a autentycznym stylem życia.

Wybierz się do Toskanii i przekonaj się, dlaczego tak wiele osób się w niej zakochuje! Przejrzyj naszą kolekcję willi w pobliżu miasta Perugia i znajdź już dziś tę idealną dla siebie.

Skontaktuj się z naszym specjalistą, który pomoże Ci znaleźć toskańską willę dostosowaną do Twoich potrzeb.

Perugia to zarówno stolica Umbrii, jak i idealna baza do zwiedzania tego regionu. Od podziwiania galerii sztuki i obserwowania przechodniów na średniowiecznych placach, po zajadanie się czekoladowymi „pocałunkami”, Perugia ma wiele do zaoferowania. Ta regionalna stolica to także doskonały punkt wyjściowy wycieczek do niektórych z najbardziej urokliwych miasteczek Umbrii. Jeśli chodzi o jednodniowe wycieczki, polecamy otoczony atmosferą duchowości Asyż, Jezioro Trazymeńskie i Gubbio, miniaturowe średniowieczne miasto, o którym dowiesz się więcej w naszym przewodniku po dziesięciu najlepszych atrakcjach.

Henry James nazwał Perugię „małym miastem nieskończonych widoków”, co wydaje się prawdą szczególnie na Piazza IV Novembre, głównym teatralnym placu Perugii, gdzie niegdyś cywilizacja rzymska zeszła się z etruską. Dzisiaj to miejsce spotkań, stworzone do przesiadywania w kawiarniach i sączenia drinków, rozmów przy lodach i ulicznych rozrywek. Położona tuż przy placu Caffe del Banco (oficjalnie na 5 Corso Vannucci) jest otwarta o każdej porze dnia. Warto tu przyjść na kawę, drinka lub kufel miejscowego piwa beczkowego, Birra Perugia.

Ze środka placu tryska wspaniała Fontana Maggiore, romańskie arcydzieło stworzone między 1275 a 1278 rokiem przez dwóch Pizańczyków, ojca i syna: Nicolę i Giovanniego Pisano. Ta różowo-biała, marmurowa fontanna udekorowana jest zamaszystymi wzorami, od znaków zodiaku po gryfa, symbol tego miasta. Dalej za nią wznoszą się schody prowadzące do surowej gotyckiej katedry, gdzie ludzie i gołębie gromadzą się na czyszczenie piórek i romanse. Wewnątrz znajduje się mistyczne Zdjęcie z krzyża Barocciego, namalowane przez niego pod wpływem podanej przez rywala trucizny. Obraz ten zainspirował dzieło Rubensa, znane u nas pod tą samą nazwą. W dół od placu znajduje się tętniąca życiem Corso Vannucci, a po prawej stronie można dostrzec gotyckie krenelaże Palazzo dei Priori (Ratusza Miejskiego), jednego z najwspanialszych pałaców publicznych we Włoszech. Przypominające wachlarz schody prowadzą do pomalowanej pod koniec XIII wieku Sala dei Notari, miejsca spotkań prawników.


Adres: Tourism in Perugia: Piazza Matteotti, 18 Loggia dei Lanari, 06100 Perugia
Strona: http://turismo.comune.perugia.it/

Główna galeria sztuki w Umbrii, Galleria Nazionale dell’Umbria obchodzi swoje stulecie w 2018 roku. Mieści się ona w XIII-wiecznym gotyckim pałacu, stojącym przy Corso Vannucci. Pełniący niegdyś funkcję siedziby miejscowego magistratu pałac może się pochwalić bogato zdobioną bramą, biforiami i przywodzącymi na myśl fortecę krenelażami. Wewnątrz znajduje się istny dom skarbów, pełen umbryjskiej i środkowowłoskiej sztuki, z inspirowanymi sztuką bizantyjską XIII-wiecznymi obrazami, gotyckimi dziełami Gentile'a da Fabbriano, a także toskańskimi arcydziełami Piero della Francesca i Fra Angelico. Na wystawie znajdziemy także dzieła miejscowych bohaterów, Perugino i Pinturicchio.

Obok znajduje się pałacowy, XV-wieczny Collegio del Cambio. Ten średniowieczny kantor ozdobiony jest freskami Perugino, który urodził się niedaleko Perugii, ale sławę znalazł dopiero w Rzymie i Florencji, gdzie przed powrotem w rodzinne strony udekorował część rzymskiej Kaplicy Sykstyńskiej. Raphael, ostatni prawdziwy artysta renesansu, urodził się w Umbrii w 1483 i szkolił się w warsztacie Perugino, pracując nad freskami w Perugii. Później jednak opuścił to miejsce, szukając chwały w Rzymie i Florencji.


Adres: Palazzo dei Priori, Corso Vannucci 19, 06123 Perugia
Strona: https://gallerianazionaledellumbria.it/en/

Jeśli Perugia jest słońcem, dookoła którego orbitują pozostałe miasta Umbrii, Corso Vannucci stanowi świadectwo jej witalnej energii. Corso to główna ulica Perugii, będąca dowodem na to, jak przyjemne, kulturalne i wygodne dla pieszych jest to miasto. Parady odprężonych mieszkańców i żywiołowych zagranicznych studentów, a także wczesne wieczorne passegiata (przechadzki) na Corso Vannucci najlepiej podziwiać z kawiarnianego tarasu. Pełno tu barów i kawiarni, także w bocznych uliczkach, tuż obok samego Corso. W porze festiwalowej, szczególnie podczas Umbria Jazz, ta okolica staje się popularnym miejscem kulturalnych spotkań. Nawet poza tym okresem, Corso Vannucci pokazuje, że Perugia to kochające zabawę miasto uniwersyteckie i idealne miejsce dla poszukujących przyjemności smakoszy.

Spacery po Corso często kończą się w Giardini Carducci, położonym w miejscu dawnej, zburzonej fortecy. Z ogrodów rozciągają się jedne z najpiękniejszych widoków w Perugii, z migoczącymi pod gwiazdami wzgórzami. Za dnia w oddali dostrzeżemy pokrywające wzgórza połacie cyprysów.


Adres: Tourism in Perugia: Piazza Matteotti, 18 Loggia dei Lanari, 06100 Perugia
Strona: http://turismo.comune.perugia.it/

Tajemnicza seria tuneli pozwala dostrzec pełne zakamarków oblicze Perugii. To bezładne skupisko brukowanych uliczek i zwieńczonych łukami schodów to wszystko, co pozostało po niegdyś olśniewającej fortecy. Znana jako Rocca Paolina, mieszcząca się tu warownia została wzniesiona w latach 40. XV wieku na zlecenie papieża Pawła III, a jej budowla doprowadziła do zniszczenia zamożnej dzielnicy. Kościoły, klasztory i około stu domów uległo wyburzeniu, a ich części zostały wykorzystane do budowy fortecy. Obywatele Perugii musieli czekać aż do 1848 roku na pierwsze, częściowe zburzenie tego znienawidzonego symbolu papieskiej władzy. Jej pełne zniszczenie nastąpiło w 1860 roku, po zjednoczeniu Włoch.

Dzisiaj te sklepione fundamenty tworzą część popularnego szlaku, który kieruje zwiedzających z Piazza Partigiani do miasta. Przejażdżka przez mury serią ruchomych schodów (scale mobili) to obecnie typowe miejskie doświadczenie. Można przy tym odnieść wrażenie, jakby zyskało się dostęp do zaginionego świata, z sekretnymi przejściami prowadzącymi do sklepików lub przestrzeni, w których wystawiana jest sztuka.


Adres: Piazza Matteotti, 18 Loggia dei Lanari, 06100 Perugia
Strona: http://turismo.comune.perugia.it/poi/rocca-paolina

Dostrzeżenie etruskiej Perugii w tak gęstym, pagórkowatym, wielowarstwowym mieście może być trudne. Najważniejsze, aby odpuścić sobie szukanie każdej etruskiej atrakcji, a zamiast tego być świadomym codziennych etruskich skarbów, które mijamy na ulicach. Do dziś zachowały się na przykład fragmenty etruskich murów, podobnie jak bramy, a nawet studnia nieopodal tętniącego życiem Piazza IV Novembre. Najwspanialszy z tych zabytków to tak zwana Brama Etruska. Ten północny łuk, Arco Etrusco, został wbudowany w oryginalne mury miejskie i stanowi najbardziej pamiętną i monumentalną etruską atrakcję. Położony jest na końcu Ulisse Rocchi, naprzeciwko Piazza Fortebraccio, a na jego górnej części znajduje się rzymska inskrypcja „Augusta Perusia”, podkreślająca pełną przynależność tego miasta do Rzymu. Jeśli te zabytki tylko zaostrzyły Twój apetyt, wybierz się do Muzeum Archeologicznego w Perugii, znajdującego się tuż za murami miasta. Klasztory San Domenico mieszczą Museo Archeologico, które wystawia etruską poezję, płyty nagrobne i wyroby metalowe, w tym rydwan z brązu.

Pomimo tłumów turystów, położony na uboczu Asyż nadal zachowuje swoją duchową atmosferę. Chociaż znajduje się zaledwie 30 minut samochodem od Perugii, położony jest w swoim własnym, oderwanym od reszty świecie. Dojeżdżając do niego, dostrzeżemy górującą ponad wieczną mgłą Umbrii Bazylikę św. Franciszka na tle wyłaniającego się za nią szczytu Subasio. Surowa Basilica di San Francesco stoi w idealnym położeniu, aby można było z niej podziwiać zachody słońca. Wewnątrz znajdziemy odnowiony po trzęsieniu ziemi w 1997 roku, słynny cykl fresków o życiu św. Franciszka autorstwa Giotta. Z kolei Niższa Bazylika skrywa prawdziwą układankę malarstwa ściennego, w tym niezwykle urokliwe i podnoszące na duchu obrazy Simone'a Martiniego, na których nawet konie zdają się uśmiechać. Jakby z potępieniem, surowo dydaktyczne freski na sklepieniu przypominają pielgrzymom o monastycznych wartościach czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Krypta, w której pochowano św. Franciszka to ważne miejsce pielgrzymek, przyciągające obutych w sandały, leżących krzyżem w geście prostracji pielgrzymów.

Poza funkcją duchowego miejsca spotkań, Asyż jest niemalże zbyt malowniczy. Przystrojone kwiatami balkony ustępują sekretnym ogrodom, a w powietrzu unosi się zapach róż i palonego drewna. Niedostępna, górująca nad miastem Rocca Maggiore składa się na pasmo wież strzegących Asyżu. Chociaż żaden z kościołów nie może się równać z San Francesco, zachwycająca, romańska Duomo prezentuje trójdzielną fasadę i rzeźbiony centralny portal, udekorowany wizerunkami lwów i gryfów. Poniżej Duomo stoi Santa Chiara, dedykowana założycielce zakonu Ubogich Sióstr Świętej Klary, żeńskiego odłamu franciszkanów. Jej różowo-biała fasada może się pochwalić zdecydowanie kobiecymi w swoich bujnych kształtach podporami.

Aby wczuć się w atmosferę osamotnienia i duchowości, która towarzyszyła życiom św. Franciszka i św. Klary, udaj się do duchowej samotni na przedmieściach Asyżu. Il Bosco di San Francesco, Las św. Franciszka, reprezentuje wiejski krajobraz, cichutko wkomponowany w ponad 800 lat historii. Od lasów po oliwne zagajniki i czarujące polany, to miejsce wygląda na prawdziwą domenę św. Franciszka, zapraszającą nas do poznania naszej więzi z Bogiem i naturą. Szlaki prowadzą zwiedzających po zboczach góry Subasio, za Bazyliką św. Franciszka. Wspaniałą opiekę nad tą 64-hektarową połacią lasu sprawuje FAI, włoska organizacja ochrony dziedzictwa, będąca odpowiednikiem brytyjskiego National Trust. Centrum dla zwiedzających mieści się w benedyktyńskim klasztorze, Convento di Santa Croce. Tradycyjne umbryjskie potrawy, takie jak makaron z truflami, są podawane na tarasie sąsiedniego Osteria al Mulino, przebudowanego młyna.


Adres: Tourism in Assisi: Piazza del Comune, 06081 Assisi
St Francis’ Forest, Il Bosco di San Francesco
Strona: https://www.fondoambiente.it/bosco-di-san-francesco-eng/

Z Perugii droga wije się na północ do Gubbio, jednego z najbardziej nienaruszonych, średniowiecznych włoskich miast. Do tego „miasta ciszy”, nazwanego tak ze względu na swoje odosobnione położenie w umbryjskiej puszczy, dojedziemy w niecałą godzinę. Chociaż obecnie Gubbio jest łatwo dostępne, wciąż zachowuje swoją atmosferę nietykalności. Otaczający je krajobraz jest spektakularny, często smagany wiatrem, a na zboczu Monte Ingino zawieszone jest miasto, którego starożytne pałace piętrzą się na stromych tarasach.

W poszukiwaniu wspaniałych widoków udaj się na stację w via San Geraloma i wjedź koleją linowo-szynową na szczyt Monte Ingino. Na górze znajdziesz Basilica di Sant'Ubaldo, miejsce czci św. Ubalda, którego zmumifikowane ciało spoczywa ponad ołtarzem. W bazylice wystawione są także trzy ogromne świece, które 15 maja każdego roku krzepcymieszkańcy wnoszą na szczyt w szaleńczym wyścigu po wzgórzu, aby uczcić pamięć świętego.

Po powrocie do miasta, zanim zdecydujesz się na podziwianie średniowiecznych pałaców i kościołów, możesz nacieszyć się pokrzepiającą kawą na wspaniałym Piazza Grande. W pobliskiej katedrze dostrzeżesz gotyckie sklepienie żebrowe i średniowieczne witraże, a obok niej znajdziesz Palazzo Ducale, wybudowany w 1476 roku przez Federico da Montefeltro, księcia Urbino. Panorama Gubbio zdominowana jest przez dzwonnicę solidnie odrestaurowanego, XIV wiecznego Palazzo dei Consoli. Wewnątrz tego miejskiego muzeum znajdziemy Wielką Salę i niecodzienną kolekcję średniowiecznych parafenaliów, w tym przykłady średniowiecznych instalacji kanalizacyjnych. Umbryjczycy przychodzą tu głównie po to, aby zobaczyć Tavole Eugubine, siedem tablic z brązu, na których znajdują się starożytne inskrypcje w dawno wymarłym języku umbryjskim.


Adres: Tourism in Gubbio: via della Repubblica 15, 06024 Gubbio
Strona: www.umbriatourism.it

Jezioro Trazymeńskie jest miejscem, w którym Umbria zdaje się wylewać na Toskanię. Lago di Trasimeno to czwarte co do wielkości włoskie jezioro (128 km kw.), które jednak pozostaje na uboczu popularnych szlaków turystycznych. Żądnych przygód odwiedzających przyciąga do niego odprężająca atmosfera i powolne tempo życia, jednak ta aura wiecznego spokoju jest zwodnicza. W 217 roku p.n.e. pod Tuoro sul Trasimeno kartagińskie wojska Hannibala zniszczyły liczącą 16.000 żołnierzy armię rzymską. Nawet w małych, rybackich wioskach, fortyfikacje na jeziorze stanowią świadectwo jego strategicznego położenia i burzliwej przeszłości.

Możesz się tu spodziewać słonecznikowych pól, błyszczących w słońcu winnic, srebrnych gajów oliwnych, dębowych lasów i kłębiących się cyprysów. Widoki obramowane są przez warowne, średniowieczne miasta, takie jak Castiglione del Lago i Passignano, rozpięte na brzegach jeziora. Castiglione del Lago, ciągnące się wzdłuż urokliwego cypla, to atrakcyjna turystyczna stolica, oferująca wspaniałe widoki z murów obronnych XIV-wiecznego zamku. Ufundowana przez Etrusków, ta obronna wioska jest także miejscem spotkań smakoszy. Skuś się na jedną z jeziornych ryb, na przykład lina, okonia, małe rybki lub węgorza, albo na kieliszek jednego z win Colli di Trasimeno.

Jezioro Trazymeńskie to letni plac zabaw Umbrii, pełen niezliczonych atrakcji, takich jak tenis, jeździectwo, pływanie, żeglarstwo, wycieczki i degustacje wina. Możesz także odwiedzić trzy położone na jeziorze wyspy lub skusić się na przejażdżkę rowerową. Klasyczna ścieżka rowerowa dookoła jeziora umożliwia zwiedzenie Castiglione del Lago, Passignano i Sant'Arcangelo. Po drodze ta skupiona także na miłośnikach jedzenia okolica oferuje również szansę na degustację wina i oliwy. Fragment przebiegający przez Passignano jest pełen wspaniałych widoków na łąki i lasy ze szczytu wzgórza, a najkrótsza, najbardziej atrakcyjna część ścieżki biegnie wybrzeżem między Castiglione i Tuoro.


Strona: www.umbriatourism.it

Degustacja lub wizyta w winnicy może uświetnić każdą kulturalną wycieczkę po Umbrii. Przy Jeziorze Trazymeńskim, między Passignano i Castiglione, leży jeden z malowniczych fragmentów szlaku winiarskiego. Co ciekawe, miejscowe owocowe wino, Gamay del Trasimeno, często pija się do dań przyrządzonych ze świeżego połowu.

Niedaleko Perugii, rodzinny producent wina Cantine Lungarotti stworzył małe winiarskie imperium, z winnicami, zajazdem, barem winiarskim, muzeami wina i oliwy, a nawet winnym spa. We wspaniałym L'U WineBar (www.luwinebar.it), pełniącym także funkcję zajadu, dobierzesz idealne wino do tradycyjnych serów, dyniowego makaronu tortelli lub wieprzowiny porchetta. Duma tego producenta, nagradzane czerwone wino Rubesco z fiołkowym aromatem, przyrządzane jest z odmian sangiovese i colorino. Dobrze komponuje się ze stekiem z kością lub dojrzałym serem.

Bliżej Orvieto możesz także wybrać się na degustację do butikowej winiarni Decugnano dei Barbi ‒ producenta, który w 1978 roku wprowadził do Umbrii wina musujące. Muszą one leżakować przynajmniej cztery lata, w dodatku przechowuje się je w specjalnych grotach. Jak zapewne usłyszysz od samych właścicieli, aż do XIX wieku wszystkie wina Orvieto były przechowywane w jaskiniach. Jeśli nie masz zbyt wiele czasu, zajdź do Enoteca w Orvieto i spróbuj miejscowego wina, na przykład Barberani's Orvieto Doc Classico z nutami miodu, akacji i szafranu.

Adres: Lungarotti - www.lungarotti.it
Decugnano dei Barbi - www.decugnanodeibarbi.com
Enoteca Barberani - www.barberani.com

For more on wine and oil, see Umbria tourism:
Strona: www.umbriatourism.it/en_US/wine-and-oil

Orvieto, położone na południe od Perugii, to kolejny wspaniały umbryjski skarb, który doskonale nadaje się na jednodniową wycieczkę. Samochodem dojedziesz tam w półtorej godziny (drogą E45), a autobusem w dwie godziny. Przycupnięte na samej krawędzi wulkanicznej skały Orvieto to pamiątka etruskiej obecności, wyryta w ciemnym tufowym kamieniu. Dość niebezpieczne położenie tego miasta i ryzyko zawalenia sprawiają, że czasami pojawia się ono w wiadomościach, jednak jego przetrwanie wydaje się pewne, przynajmniej chwilowo. To miasto reprezentuje kwintesencję Umbrii ‒ nastrojowe, mistyczne, zapierające dech w piersiach i pełne kuszących zajazdów. Żyzne wulkaniczne zbocza toną w winnicach, które produkują słynne orzeźwiające wina Orvieto. Znajdująca się tam katedra podobno posłużyła za inspirację Michała Anioła przy tworzeniu fresków w Kaplicy Sykstyńskiej w Rzymie. Nawet bez tego powodu do chwały, jest to jedna z najwspanialszych katedr we Włoszech. Jeśli jednak nie przekonują Cię atrakcje znajdujące się na powierzchni, możesz także wybrać się na nietypową wycieczkę po podziemiach Orvieto. Istny ul jaskiń i tuneli pod miastem ukazuje drugie, sekretne miasto, które wykorzystywano już od czasów Etrusków.


Adres: Tourist Office in Orvieto: Piazza Duomo 24, 05018 Orvieto
Strona: www.orvietoviva.com

Chociaż kuchnia Perugii, stolicy Umbrii, jest dość regionalna, duży napływ zagranicznych studentów i turystów sprawia, że często spotykamy tu także międzynarodowe smaki. Obecność tak wielu studentów pomaga utrzymywać dość niskie ceny w restauracjach i sprawia, że obiadowa atmosfera nie jest aż tak oficjalna.

Poza umbryjskimi grillowanymi i pieczonymi na ruszcie mięsami, w menu może się także znaleźć słodkowodna ryba z pobliskiego Jeziora Trazymeńskiego. Ze względu na bliskość Nursji, słynącej ze swoich umbryjskich wyrobów masarskich, w roli antipasti często pojawiają się wędliny, od mortadeli po salami capocollo. Podobnie jak w Toskanii, ceni się tu i często spotyka soczystą wołowinę Chianinę, a także mięso z dzika, sarninę i porchettę z rożna.

Ponieważ ta okolica znana jest jako „zielone serce Włoch”, miejscowa kuchnia często sięga po trufle oraz dziko rosnące buraki, szparagi i grzyby, a także rozchwytywaną umbryjską oliwę, zioła i rośliny strączkowe. Orkisz ze Spoleto, strączki i czarne trufle z Nursji, fasola z Foligno i szafran z Citta del Pieve to często spotykane składniki obiadów. Podobnie jak w Toskanii, pora roku odgrywa tu znaczącą rolę, ze szparagowym risotto zwiastującym wiosnę i o wiele bardziej popularnym jesienią makaronem z truflami. Warto także spróbować specjalnego chleba, miłej odmiany po jego toskańskim, mdłym wariancie. Umbryjski chleb jest o wiele bardziej zróżnicowany, od brustengo, smażonego na oliwie chleba z bekonem lub rozmarynem, po pan ciatto, przyrządzanego z sera Pecorino i orzechów włoskich. Umbryjskie wina są o wiele mniej znane niż ich toskańscy rywale, ale nie można im zarzucić braku jakości i różnorodności.

Położona tuż przy tętniącej życiem Corso Vannucci, ta przyjemna i niezbyt droga restauracja sprawdza się pod każdym względem. Ze swoimi sklepionymi, ceglanymi sufitami i przyjazną atmosferą, wydaje się prawdziwą cytadelą ruchu Slow Food ‒ co zresztą jest zgodne z prawdą. Jej produkty są sprowadzane z Umbrii lub Toskanii, a imię każdego producenta sera czy wołowiny jest wypisane dla wiadomości gości. Od soczystych steków po ziołowe tarty, makaron z truflami i pizze, jej tradycyjnemu menu nie można niemalże nic zarzucić.


Adres: Via della Luna 21, 06122 Perugia
Strona: www.almangiarbene.it

Ta romantyczna, wysokiej klasy restauracja oferuje więcej niż tylko światło świec i słodkie obietnice. W menu znajdziemy kreatywną miejscową kuchnię, od kasztanowego risotto po dania przyrządzane z czarnych trufli z Nursji i menu degustacyjne z owocami morza. Na żądanie można także dobrać odpowiednie wino, kierując się sugestiami czarującego sommeliera.


Adres: Piazza Dante 19A, 06122 Perugia
Strona: www.anticatrattoriasanlorenzo.com

Ten przytulny, nietypowy, ale przyjazny bar winiarski serwuje przyzwoite, dość tanie jedzenie, a także dobrze dobrane do potraw regionalne i klasyczne włoskie wina. Typowe danie to domowej roboty makaron, podawany również z wędzoną kaczką. Rześka i zrelaksowana atmosfera rekompensuje niekiedy niedbałą obsługę.


Adres: Via del Sole 1, 06122 Perugia

Udekorowana w stylu określanym przez Włochów jako elegancko-rustykalny, ta sklepiona, pokryta freskami, wykwintna restauracja zdecydowanie dorównuje poziomem swoim cenom. Menu degustacyjne może zawierać takie dania jak zupa z topinamburu, grzybowe risotto i boczek wieprzowy. Przeszklone podłogi ujawniają pozostałości po rzymskim domostwie.


Adres: Piazza del Vescovado 8, 06081 Assisi
Strona: www.lalocandadelcardinale.com

Ta położona w XVII-wiecznym klasztorze restauracja wygląda na klasyczną włoską mieszankę historii z aurą wyrafinowania. Obok siebie zestawione są tu stare kamienie, odkryte belki, dębowe stoły i dzieła sztuki nowoczesnej. Ten wysokiej klasy lokal oferuje wspaniale podawaną kuchnię sezonową, zarówno w kreatywnych, jak i typowo umbryjskich wariantach.


Adres: Park Hotel Ai Cappuccini, via Tifernate 06024 Gubbio
Strona: www.parkhotelaicappuccini.it

Spróbuj naprawić świat w tej alternatywnej, bardziej hipisowskiej niż hipsterskiej restauracji. Chociaż jej wnętrze jest proste i artystyczne, w menu znajdziemy tradycyjne, organiczne jedzenie. Skosztuj bufetu z antipasti, tagliolini ze szparagami, zupy buraczanej lub ravioli z burakami. Jako główne danie podaje się tu między innymi steki i kurczaki, a także szaszłyki z cukinią.


Adres: Localita Santa Cristina, 06020 Gubbio
Strona: www.alcatraz.it

Perugijska czekolada znana jest na całym świecie, szczególnie w formie „Il Bacio Perugina”, tak zwanego „pocałunku Perugii”. Czekoladki te zostały wynalezione w 1922 roku, gdy niewystarczająca ilość ciemnej czekolady zainspirowała Luisę Spagnoli do wymieszania jej z orzechami laskowymi, aby starczyło jej na dłużej. Reszta stanowi historię firmy Perugina.

Eurochocolate, odbywający się w październiku dziesięciodniowy festiwal czekolady to kolejna rzecz, która czyni Perugię pysznym miejscem dla wszystkich wielbicieli słodkości.
Strona: www.eurochocolate.com

Perugina to słynna światowa marka, warto więc rozważyć możliwość skosztowania jej wyrobów w jej ojczyźnie. Można także skusić się na zwiedzanie fabryki czekolady (która przywodzi na myśl film Charlie i fabryka czekolady), a nawet udział w czekoladowych warsztatach. Wycieczka kończy się spacerem po moście prowadzącym do części, w której ubrani na biało pracownicy (a może nawet same Umpa-Lumpy?) przygotowują najlepsze mikstury Perugii.

Wycieczka po fabryce czekolady: 90-minutową wycieczkę z przewodnikiem należy zarezerwować z wyprzedzeniem (wycieczka odbywa się w języku włoskim i angielskim, w różnych godzinach).

Warsztaty z przygotowywania czekolady: należy je zarezerwować przez Internet. Na zaostrzenie apetytu, zobacz: https://www.baciperugina.com/us/en/perugina-school-of-chocolate-514


Adres: Via San Sisto 207, 06132 San Sisto, Perugia
Strona: www.perugina.com

Tartufi Bianconi specjalizują się w pysznych produktach domowej roboty, które można zamówić osobiście lub przez Internet. Ich typowe sosy makaronowe to sos z białych trufli i pesto z sosem z czarnych trufli. Jeśli dokonasz uprzedniej rezerwacji, możesz także wziąć udział w poszukiwaniu trufli na ich farmie ‒ oczywiście w towarzystwie specjalnego, wyszkolonego w znajdowaniu tych smakołyków psa i jego właściciela. Na zakończenie tego doświadczenia można skosztować prostego, przygotowanego w gospodarstwie truflowego dania.


Adres: Tartufi Bianconi, 06012 Citta di Castello, Perugia
Strona: https://tartufibianconi.it/

Naprzeciwko fortecy Rocca Paolina w Perugii nadal kwitnie sztuka produkcji szkła. Możesz tutaj odwiedzić tradycyjny, pełniący także funkcję muzeum warsztat Moretti-Caselli, który zajmuje się malowaniem szkła już od 1859 roku. Jego główną atrakcją są przypominające olejne obrazy portrety, które świetlistością i połyskiem przewyższają możliwości jakiegokolwiek płótna.


Adres: Studio Moretti-Caselli, via Fatebenefratelli, Perugia
Strona: www.studiomoretticaselli.it

Parkowanie w Perugii może być wyzwaniem. Podobnie jak wiele pozostałych włoskich miast, Perugia objęta jest ZTL, Strefą Ograniczonego Ruchu. Oznacza to, że osoby spoza miasta nie powinny (lub nie mogą) prowadzić samochodów w jego centrum, poza specjalnie wyznaczonymi godzinami lub drogami. Chociaż miejscowy system wciąż jest dopracowywany i dodaje się do niego nowe wytyczne, najprościej jest po prostu omijać „Centro Storico” („Historyczne Centrum”), którego przeważająca część i tak jest dostępna jedynie dla mieszkańców.

ZTL: Historyczne Centrum objęte ZTL zawiera się w obszarze między następującymi ulicami: via Masi, via Campo Battaglia, via Battisti, via della Sposa, via Appia i via San Sebastiano.

Parkingi samochodowe: Najwygodniejsze, centralnie położone parkingi to Piazza Partigiani i Mercato Coperto. Pełna lista parkingów znajduje się tutaj: http://turismo.comune.perugia.it/pagine/parking

Aby dowiedzieć się więcej o ZTL (Zona Trafico Limito), przejdź na: http://turismo.comune.perugia.it/pagine/limited-traffic-zone

Po niszczycielskim trzęsieniu ziemi, które spowodowało zawalenie się części słynnej Bazyliki w Asyżu w 1997 roku, Umbria podniosła się tak, jak przystało na światowej klasy, artystyczne miasto. W 2016 ten region ponownie nawiedziło silne trzęsienie ziemi, ale obecnie praktycznie wszystko powróciło już do normy, z typową włoską odpornością i uporem. Jedynym miejscem, które wciąż pracuje nad naprawą powstałych szkód, jest Nursja.

Podróż z i do Perugii:
Samolotem: Wygodne, niezawodne i bezpośrednie autobusy do Perugii i Asyżu (www.sulga.it) odjeżdżają z lotniska Rome Fiumicino (przez środkowy Rzym). Lotnisko San Francesco d'Assisi w Perugii to dobry punkt dostępu do Perugii i całej Umbrii, który obsługuje kilka tanich europejskich linii lotniczych.

Samochodem: przyjeżdżając z północy, skieruj się na autostradę A1, wyjedź z niej zjazdem na Val di Chianę, a następnie jedź biegnącą przy brzegu Jeziora Trazymeńskiego drogą aż do Perugii. Jadąc z południa, wjedź na autostradę A1, a następnie wyjedź z niej zjazdem na Orte i kieruj się znakami wskazującymi Perugię.

Koleją: Perugia położona jest na trasie kolejowej między Rzymem i Mediolanem. Mediolan z Perugią łączy obecnie szybkie, nowe połączenie, dzięki czemu czas podróży skrócił się do trzech godzin. Po przyjeździe weź pod uwagę, że złapanie autobusu do Piazza Italia jest wygodniejsze niż wspinaczka na strome wzgórze.