Volterra

Wiele toskańskich miast może się pochwalić prawdziwie średniowiecznym dziedzictwem, podobnie jak Volterra. Chociaż obecnie panuje w niej przyjemna atmosfera, mniej turystyczna niż w San Gimignano, Cortonie lub Pienzie, jest ona równie urzekająca. To autentycznie średniowieczne miasto, wybudowane z etruską wrażliwością. Położona na majestatycznej, smaganej wiatrem grani wznoszącej się ponad sieneńskimi wzgórzami, Volterra góruje nad otaczającym ją krajobrazem i pozostaje najbardziej etruskim ze wszystkich toskańskich miast. Między VIII a IV wiekiem p.n.e., Etruria Propria przeżywała swój rozkwit jako konfederacja 12 państw-miast w środkowych Włoszech. Tajemnicza Volterra miała swój początek jako etruskie państwo-miasto Velathri, które w IV wieku p.n.e. dostało się pod władzę rzymskiej magistratury i zostało przemianowane na Volterrę. Jeśli przyjrzysz się jej z bliska, zobaczysz pod jej powierzchnią etruską duszę, dostrzeżesz ściany świątyń, użyte do budowy rzymskich budynków i starożytne, inkrustowane epigrafy w renesansowych pałacach. Spacer po murach obronnych zapewni Ci wspaniałe widoki na to wielowarstwowe, średniowieczne miasto z rzymskimi i etruskimi murami, a także rozciągającą się pod nimi, szeroką połać wsi.

Ten artykuł został stworzony przez To Toskania, aby nasi goście jak najlepiej wykorzystali czas spędzony w Toskanii.

Poznaj nasze wille w z okolic miasta Volterra lub skontaktuj się z naszym zespołem specjalistów.
Kliknij tutaj, aby się z nami skontaktować.

Volterra to typowe toskańskie miasto, które nie zostało jeszcze zdominowane przez turystykę. Ciesz się względnym spokojem, odkrywając jej etruskie, rzymskie i średniowieczne dziedzictwo. Możesz tu także udać się na zakupy po miejscowo produkowany alabaster lub zjeść obiad w etruskiej piwnicy.

Porta all’Arco, Brama Łukowa, to najlepiej zachowana etruska brama we Włoszech, datowana na IV wiek p.n.e. Chociaż jej twórcy prawdopodobnie inspirowali się mezopotamską architekturą, została ona częściowo przebudowana przez Rzymian w I wieku p.n.e. Rzymskie sklepienie spoczywa obecnie na masywnych etruskich podporach, stanowiąc jedyną przetrwałą do dziś część etruskich murów. Sklepiona brama została wyryta z ogromnych, prostokątnych kamiennych bloków, zwieńczonych trzema tajemniczymi, rzeźbionymi, wyniszczonymi przez pogodę bazaltowymi głowami, które prawdopodobnie reprezentowały etruskich lub rzymskich bogów. Jedna z popularnych teorii głosi, że reprezentowali oni strażników Volterry, przedstawionych jako Jowisz, Junona i Minerwa. Minerwa, rzymska bogini mądrości, rzemiosła i sztuki, w etruskiej mitologii znana była jako „Menrva”.

Etruskowie byli znakomitymi budowniczymi. To, co pozostało po ich miastach wystarczyło, aby zaimponować rzymskim i renesansowym architektom. Volterra jest wyjątkowa jeśli chodzi o zachowanie nadziemnych etruskich pozostałości, po tak zwanym „mieście żywych”. Podobnie jak pozostałe etruskie miasta, Volterra została wybudowana zgodnie z rzeźbą terenu, z nekropolią pod murami miasta i znajdującym się ponad nią „miastem żywych”. Jeśli obecnie wydaje się, że miasta martwych zdominowały ten krajobraz, nie jest to celowe, a spowodowane jedynie przypadkiem. Wspaniała, kamienna brama wjazdowa Porta all’Arco przetrwała do dzisiaj, w przeciwieństwie do zbudowanych z drewna i gliny, pozostałych budynków publicznych.


Adres: Porta all’Arco, via Porta all’Arco, Volterra
Strona: www.volterratur.it

W górę od  Porta all’Arco, etruskiej bramy wjazdowej, aż do Piazza dei Priori, najwspanialszej atrakcji tego miasta, wije się niezwykle urokliwa droga. Piazza dei Priori, ze swoim skupiskiem szlacheckich pałaców, to dowód na bogate średniowieczne dziedzictwo Volterry. Dominuje nad nim wyniosły Palazzo dei Priori (1208), najstarszy ratusz miejski w Toskanii, na którym podobno wzorowano florencki Palazzo Vecchio. Chociaż wieża zegarowa i krenelaże zostały później przemodelowane, budynek ten wygląda jak typowy toskański ratusz. Jeśli dopisze  pogoda, warto wspiąć się na szczyt dzwonnicy, aby zobaczyć rozciągający się z jej szczytu widok na miasto. Po drugiej stronie placu stoi XIII-wieczny Palazzo Pretorio, z krenelażową Torre del Porcellino (Wieżą Małej Świnki), nazwanej tak ze względu na swój dekoracyjny relief z dzikiem.
Będąc na placu możesz udać się do biura turystycznego po mapę lub kartę miejską, znaną jako Volterra Card. Możesz tam także zamówić przewodnik audio po Volterze lub pieszą wycieczkę.


Adres: Volterra tourist office: Piazza dei Priori 29, Volterra
Strona: www.volterratur.it

W Volterze znajdziemy niektóre z najwspanialszych znajdujących się poza Rzymem etruskich dzieł sztuki, z których najznakomitsze wystawione są w Museo Etrusco Guarnacci. Założone w 1761 roku, to jedno z najstarszych publicznych muzeów w Europie, będące także najlepszym muzeum w Volterze. Znajdujące się tam urny pogrzebowe i alabastrowe sarkofagi przedstawiają całą gamę etruskiej demonologii i greckiej mitologii, włączając w to morskie potwory, greckich bogów, gryfy z dziobami i syreny. Sarkofag Małżonków (Urna degli Sposi) to arcydzieło realistycznego portretu, ale najwięcej emocji pośród rzeźb z tego okresu wzbudza Cień Wieczoru (L’Ombra della Sera). Chociaż ma już ponad dwa tysiące lat, ta statuetka z brązu przypomina rzeźby Giacomettiego i wydaje się współczesna w swoim przesłaniu i zamyśle. Ta tajemnicza, pociągła figura faktycznie przypomina cień młodego chłopca rzucany przez niskie promienie zachodzącego słońca i na etruski sposób zaciera granicę między śmiercią a nieśmiertelnością.

Archeolodzy bezustannie znajdują tu nowe skarby, niezależnie od tego, gdzie dokładnie prowadzą wykopaliska. Czasami nie muszą nawet niczego rozkopywać, ponieważ niektóre części miasta, wybudowane na skale tufowej i osłabione przez podziemne źródła, od wieków powoli osuwają się w dół zbocza, odkrywając pozostałości po ogromnej nekropolii. Znalezione w ten sposób grobowce z etruskiej nekropolii Volterry dostarczyły wielu wystawianych w muzeum eksponatów. Warto zabrać ze sobą przewodnik audio, pamiętając o tym, że wstęp do muzeum jest wliczony w ogólną kartę miejską, Volterra Card.


Adres: Museo Etrusco Guarnacci, Via Don Minzoni 15, Volterra
Strona: www.comune.volterra.pi.it/museo-etrusco-guarnacci

Ten imponujący pałac sprawia także wrażenie prywatnego domu ‒ w końcu miał swój początek jako dom znanego, specjalizującego się w alabastrze kupca, którego potomkowie wciąż tu mieszkają. Giuseppe Viti (1816-60) podróżował i prezentował swoje towary na całym świecie, między innymi w Indiach, gdzie sprzedawał swój alabaster miejscowym radżom i, co ciekawe, został mianowany emirem Nepalu. Fasadę pałacu stworzył Ammannati, który pracował także nad Palazzo Pitti we Florencji. Każdy salon jest jeszcze wspanialszy od poprzedniego, ozdobiony dziełami sztuki, porcelaną i alabastrem, które przypominają o tym, że pałac ten należał niegdyś do jednego z najbogatszych mieszkańców Volterry. Podobne renesansowe budynki zaskakująco dobrze komponują się z obecnymi tu średniowiecznymi domami. Po zwiedzaniu patrycjuszowskich pałaców warto udać się do Le Cantine del Palazzo, etrusko-rzymskich piwnic pod Palazzo Incontri-Viti, na drinka lub posiłek w przypominającej jaskinię scenerii, w której za dekorację służą rzymskie zbiorniki na wodę.


Adres: Via dei Sarti 41, Volterra
Strona: www.palazzoviti.it

Na południe od Piazza dei Priori znajduje się Piazza San Giovanni, religijne centrum Volterry. Plac ten zwieńcza XII-wieczna Duomo, z romańsko-pizańską fasadą. Oficjalnie znana jako Cattedrale di Santa Maria Assunta, katedra jest obecnie zamknięta na czas renowacji, prawdopodobnie aż do września 2019 roku. Najwspanialszym elementem jej wnętrza jest imponujący, ozdobiony kasetonami sufit i kolekcja dzieł sztuki z czasów średniowiecza, aż do renensansu. Znajdująca się tam rzeźba Zdjęcie z krzyża to niezwykle rzadki przykład romańskiego snycerstwa, prosty w wykonaniu, ale pełen patosu i dramaturgii. Duomo, przebudowana w XVI wieku, powinna niedługo wrócić do swojej chwały.

Naprzeciwko katedry stoi ośmiokątne Baptysterium, wybudowane podobno w miejsce pogańskiej świątyni. Czarno-białe, pręgowane baptysterium znane jest ze swoich symetrycznych, marmurowych drzwi i wspaniałej chrzcielnicy, wyrzeźbionej w 1505 roku przez Sansovino.


Adres: Piazza San Giovanni, Volterra
Strona: www.volterratur.it

Przy każdym spacerze po ulicach Volterry można zauważyć wyraźną rzymską spuściznę ‒ etruskie, zaadaptowane przez Rzymian miasto. Wybudowane przez Etrusków Velathri zostało zmienione w Volterrae, znaczącą rzymską gminę, gdy Rzymianie dołączyli do swoich terenów Etrurię w 351 roku p.n.e. Miasto zaczęło wyznawać nową, chrześcijańską wiarę, a w momencie upadku Cesarstwa Rzymskiego w 476 roku pełniło już funkcję centrum dużej diecezji. Pod rzymskimi rządami, etruski i łaciński język koegzystowały ze sobą, ale etruska kultura została całkowicie stłamszona. Rola Etrusków została sprowadzona do usług wieszczy, muzyków, tancerzy i wojowników za Rzym.

Poza drogami, najważniejsze dziedzictwo pozostawione przez Rzymian to schemat klasycznego miasta z przekształconym w plac forum w jego centralnym punkcie. W Volterze jednak Rzymianie często wzorowali się na etruskich pozostałościach, czego przykładem jest Porta all'Arco Etrusco, Brama Etruska ze swoim rzymskim sklepieniem. Po północnej stronie miasta, tuż pod murami, leży odkopany Rzymski Teatr, który w średniowieczu został częściowo zburzony, aby zasilić miejskie mury obronne. Znany także jako Teatro Romano, wybudowany w I wieku p.n.e., został ufundowany przez dwóch rzymskich konsuli. Do teatru przylegają imponujące ruiny Rzymskich Łaźni z III wieku n.e., wybudowane po opuszczeniu teatru. Pozostałości tych budowli można zobaczyć z via Lungo Le Mura del Mandorlo.


Adres: Roman Theatre (Teatro Romano), Via Francesco Ferrucci, Volterra
Strona: www.volterratur.it

Podobnie jak wszystko inne w Volterze, nawet sztuka obróbki alabastru jest pozostałością po Etruskach. To jeden z wielu darów, jakie Etruskowie przekazali swoim potomkom w tym najbardziej etruskim z miast. Starożytni rzemieślnicy już od V wieku p.n.e. w znakomity sposób wykorzystywali alabaster, głównie do tworzenia pięknie rzeźbionych urn pogrzebowych. W miejscowych muzeach i warsztatach znajdziesz misy, urny, medaliony, religijne artefakty, świeczniki, lampy, wazy i neoklasycystyczne rzeźby. Sztuka rzeźbienia w alabastrze przez wieki przekazywana była z pokolenia na pokolenie, z niewielkimi zmianami. Alabaster jest eksportowany, a także sprzedawany w warsztatach Volterry.

Zwiedzanie najlepiej zacząć od Muzeum Etrusków, aby zobaczyć dokładne rekonstrukcje etruskich warsztatów. Możesz także zobaczyć wspaniałą kolekcję alabastru stworzoną przez Guiseppe Vitiego, najlepszego XIX-wiecznego kupca alabastru w Volterze. Palazzo Incontri-Viti wystawia jego wspaniałe alabastrowe dzieła sztuki, w tym niezwykłe kandelabry w sali balowej, stworzone dla Cesarza Maksymiliana, którego zastrzelono w 1867 roku, zanim udało mu się je odebrać. Muzeum Alabastru również stanowi kuszącą opcję. Położone w średniowiecznej wieży Ecomuseo dell'Alabastro opowiada historię tego przejrzystego kamienia, od wydobycia po komercyjną produkcję. Na wystawie znajdziemy eksponaty pochodzące z czasów Etrusków aż do współczesności, w tym również dzieła z XVIII wieku, kiedy to miejscowy przemysł przeżywał swój rozkwit.


Adres: Alabaster Museum, Ecomuseo dell’Alabastro, Via dei Sarti, Volterra
Strona: www.volterratur.it

Wiejskie tereny otaczające Volterrę to łagodne, falujące wzgórza, przełamane na wschodzie dzikim, budzącym podziw spektaklem kończących się raptownie rozpadlin, znanych jako Le Balze ‒ „Urwiska”. Z biegiem wieków, te stworzone przez ciągłą erozję warstw piasku i gliny, głębokie parowy pochłonęły fortyfikacje, kościoły i osady. Etruskie mury, które tu niegdyś stały, padły ofiarą osuwisk, podobnie jak wczesno chrześcijańskie grobowce. Badia, znajdujące się tu XI-wieczne opactwo, obecnie stoi na skraju przepaści, czekając na swój nieuchronny koniec. Aby zobaczyć idealną panoramę tego zapierającego dech w piersiach krajobrazu, wyjdź z miasta zachodnią Bramą San Francesco i przejdź przez Borgo San Giusto, aż dotrzesz do Le Balze (20 minut spacerem).


Strona: www.volterratur.it

Pinacoteca w Palazzo Minucci-Solaini wystawia cenne obrazy szkoły sieneńskiej i florenckiej. Chociaż ta niewielka kolekcja nie może równać się z najlepszymi muzeami starych mistrzów Toskanii, to wciążważna wystawa. Jej najwspanialsze eksponaty to Zwiastowanie (Annunciazione) Signorelliego i Chrystus w chwale (Cristo in gloria) Ghirlandiao. Najsłynniejszym obrazem w kolekcji jest mistrzowskie Zdjęcie z krzyża (Deposizione dalla croce) autorstwa Rosso Fiorentina (1495-1540).
Volterra Card to karta miejska, w którą wliczony jest wstęp do galerii Pinacoteca, a także do pozostałych najważniejszych atrakcji turystycznych w Volterze. Możesz także kupić bilet łączony, upoważniający do wstępu do galerii i sąsiedniego Muzeum Alabastru, Ecomuseo dell'Alabastro. Prowadzi do nich to samo wejście, więc najwygodniej jest zobaczyć oba muzea w tym samym czasie.


Adres: Palazzo Minucci Solaini, Via dei Sarti 1, Volterra
Strona: www.volterratur.it/vieni/arte-cultura/i-musei/pinacoteca/

Odpowiedni przewodnik może w niezwykły sposób ożywić Volterrę. Piesze zwiedzanie miasta odbywa się w porze obiadowej oraz wczesnym wieczorem i skupia się na niezwykłym dziedzictwie Volterry, w tym jej etruskiej, rzymskiej i średniowiecznej historii. Wycieczki prowadzone są przez Amerykanina z wykształceniem w zakresie historii sztuki, posiadającego głęboką miejscową wiedzę. Jeśli chodzi o wycieczki w innych językach niż angielski, najlepiej zarezerwować je przez lokalne biuro turystyczne. Możesz także wykupić prywatną wycieczkę z Tuscan Tour, w tym wycieczkę po Volterze z degustacją wina w towarzystwie włoskiego sommeliera.

W poszukiwaniu niecodziennych atrakcji, wielbiciele serii Zmierzch (zarówno książek, jak i filmów) mogą wybrać się na zwiedzanie „z dreszczykiem”. Odkąd Stephanie Meyer umieściła akcję swojej bestsellerowej powieści w Volterze, wciąż odwiedzają ją hordy „wampirologów”. Saga Zmierzch sprzedała się w ponad 50 milionach egzemplarzy na całym świecie, a Księżyc w Nowiu, druga książka w tej serii, opowiada między innymi o znajdującym się tu fikcyjnym domu wampirzego klanu Volturich. Meyer podobno śniła o Volterze, „mieście, nad którym wampiry panują w sekrecie już od 3000 lat, od czasów Etrusków”. Chociaż na plan filmowy wybrano sąsiednie Montepulciano (z większym, surowiej wyglądającym głównym placem), to Volterra była pierwotną inspiracją dla tego melodramatu.


Adres: Volterra tourist office (for tours in various languages):
Piazza San Giovanni, Volterra
Strona: www.volterratur.it

Miejscowa kuchnia Volterry to pożywna wariacja na temat klasycznej toskańskiej kuchni. Warto spróbować zuppa volterrana, gęstej warzywno-chlebowej zupy, a także trippa all volterrana, flaków gotowanych z pomidorem, kiełbasą i ziołami. Podawane makarony są wyrabiane z organicznej, miejscowej mąki, a zawierające je dania to między innymi takie klasyki, jak pappardelle di lepre (wstążki makaronowe z sosem z zająca) lub ten sam makaron z mięsem z dzika (cinghiale). Pozostałe potrawy z makaronem zwykle podaje się z borowikami (porcini) lub białymi truflami marzuolo. Biorąc pod uwagę etruskie dziedzictwo tego miasta i starożytną obsesję miastem umarłych, warto skusić się na nieco makabrycznie brzmiące biszkopty migdałowe, znane jako ossi di morto ‒ „kości zmarłych”.

Po zwiedzaniu patrycjuszowskich pałaców odetchnij w położonej w starożytnych piwnicach pod Palazzo Incontri-Viti Le Cantine i zatrzymaj się na drinka w przypominającej pieczarę restauracji z rzymską cysterną i etruską studnią. W menu znajdziesz typowe toskańskie specjały w przyzwoitych cenach, tutaj jednak atmosfera liczy się tak samo, jak jedzenie. Jeśli masz ochotę na posiłek na świeżym powietrzu, możesz podziwiać rozciągający się stamtąd widok na dolinę. Wejście do restauracji znajduje się przy Palazzo Incontri-Viti.


Adres: Via dei Sarti 39, Volterra
Strona: www.lecantinedelpalazzo.it

Ta urokliwa, rodzinna, prowadzona przez kobiety trattoria cieszy się zasłużoną popularnością. Jej nazwa pochodzi od specjalności restauracji, sycącej zupy warzywnej, która doskonale nadaje się na szybki obiad. Warto tu zajrzeć ze względu na domową, toskańską kuchnię w dobrych cenach i przyjemną atmosferę. Menu jest dość ograniczone, ale potrawy są autentyczne i smaczne, od makaronów po gulasz z królika lub perliczki, a także podawaną w piątki rybę.


Adres: Piazza XX Settembre 4-5, Volterra

Tak silnie obecny motyw śmierci w Volterze z pewnością wprowadzi Cię w nastrój carpe diem: skuś się więc na toskańską ucztę w Del Duca, będącej zarówno winiarnią, jak i niezbyt drogą restauracją. Jak można się spodziewać, taras tej restauracji znajduje się poniżej murów etruskiej nekropolii. W sklepionej sali znajdziemy przyjazną obsługę i domową toskańską kuchnię z dobrą selekcją miejscowych win, pochodzących z należących do rodziny winnic. Podawane dania to między innymi steki i makarony z mięsem z dzika, a także wiele potraw wegetariańskich. W Enoteca zjemy niedrogie, lekkie obiady.


Adres: Via di Castello 2, Volterra
Strona: www.enoteca-delduca-ristorante.it

Ta najbardziej uwielbiana kawiarnia i bar w Volterze to popularne miejsce na śniadania i ciasta, a także różnego rodzaju wypieki i panini. Bar poprowadzi Cię od śniadaniowego cappuccino aż do drinków i wędlin, a także późnego digestivo (likieru). Razem z talerzem antipasti (wędlin i serów) warto spróbować „brzydkich, ale smacznych” biszkoptów brutti mai buoni i biszkoptów migdałowych ossi di morto.


Adres: Via Giacomo Matteotti 18, Volterra

To działające na wyobraźnię  miejsce charakteryzuje się uwielbianym przez Toskańczyków rustykalno-eleganckim stylem, z odkrytymi, ceglano-kamiennymi ścianami i sklepionymi łukami. Jako jedna z droższych restauracji Volterry, L'Osteria słynie z bogatej karty win i niezawodnych, nowoczesnych interpretacji toskańskich klasyków. W ramach startera możemy tu zamówić bruschettę, a po niej stek z kością i domowe tiramisu na deser.


Adres: Via Giacomo Matteotti 55, Volterra
Strona: osteriadeipoetivolterra.wordpress.com

Rzeźbienie w alabastrze to wyjątkowe rzemiosło Volterry. Warto tu wybrać się na zakupy do jednego z większych salonów wystawowych z alabastrem lub odwiedzić tradycyjnego rzemieślnika w jego ciasnym warsztacie. Największą przyjemnością w kupowaniu alabastru w Volterze jest możliwość zobaczenia, jak obecnie stosowane techniki odzwierciedlają te, których używano jeszcze w czasach Etrusków. Dowodzi tego chociażby wizyta w alabastrowym warsztacie ‒ nawet znajdujące się tam narzędzia są podobne do tych, które stosowano wieki temu. Dzisiejsi rzemieślnicy potrafią bez problemu zrozumieć techniki używane przez rzeźbiących grobowce etruskich mistrzów alabastru, ponieważ ich historyczne narzędzia były takie same jak te, które znajdziemy na dzisiejszych stołach warsztatowych. Ceny zależą od rodzaju, użylenia i koloru alabastru, który może przybrać różne barwy, od kremowej bieli po ciemną żółć.

Założona w 1895 roku, ta kooperatywa ma na celu ochronę tradycyjnej obróbki alabastru. Zarówno sklep, jak i salon wystawowy znajdują się w centrum miasta, przy głównym placu, ale żeby zobaczyć ich warsztaty, trzeba udać się na przedmieścia. Cooperativa Artieri Alabastri prowadzi także alabastrowe wycieczki i atrakcje.


Adres: Piazza dei Priori 5, Volterra
Strona: www.artierialabastro.it

Ta rodzinna firma posiada jeden z najbardziej poważanych warsztatów alabastrowych w mieście, a ich salon wystawowy z pewnością jest najbardziej elegancki. Do wyboru znajdziemy tu lampy, rzeźby, figurki, figury szachowe, blaty stołowe i ramy obrazów ‒ z alabastru można wyrzeźbić zadziwiającą ilość rzeczy.


Adres: Piazza Martiri della Liberta 5, Volterra
Strona: www.alabastro.it

Trzecia generacja rzeźbiących w alabastrze rzemieślników, którzy wciąż tworzą tradycyjne wyroby.


Adres: Località San Quirico, Strada Statale (SS) 439, Volterra
Strona: www.alabastriducceschi.com

Założony w 1912 roku warsztat alabastru oferuje pokazy rzemieślnictwa.


Adres: Via Lungo le Mura del Mandorlo 7, Volterra
Strona: www.rossialabastri.com

Ostatnie kilka kilometrów prowadzących do Volterry może być nieco męczące. Podobnie jak większość toskańskich miast, Volterra wprowadziła rygorystyczny system ZTL ‒ Strefę Ograniczonego Ruchu. Oznacza to, że jej Centro Storico (Historyczne Centrum) jest zamknięte dla ruchu drogowego, szczególnie w przypadku osób przyjezdnych.

Samochody należy zostawić poza Volterrą lub na parkingu samochodowym Piazza Martiri della Liberta na południu miasta. To najwygodniejsze miejsce parkingowe, które znajduje się blisko dworca autobusowego i postoju taksówek. Pozostałe parkingi położone dookoła miasta, to: Parcheggio di Porta Fiorentina (na północy), Parcheggio Porta Docciola (na północnym wschodzie) i Parcheggio di Vittorio Veneto (na wschodzie).

Porada dotycząca ZTL: Widząc inne samochody przekraczające granicę ZTL (Strefy Organiczonego Ruchu) możesz odnieść mylne wrażenie, że również możesz to zrobić. Nie jest to jednak prawdą ‒ wjeżdżający do niej kierowcy prawdopodobnie są mieszkańcami miasta i posiadają odpowiednie zezwolenia. Zwiedzający, którzy przekraczają ZTL, podlegają karom finansowym. Strefy są monitorowane przez kamery, w związku z czym mandaty wystawia się natychmiastowo (i za każdym razem), gdy tylko nieuprawniony kierowca przekroczy wyznaczoną granicę.

Aby pobrać mapę parkingów, przejdź na stronę miasta Volterra:
Strona: www.comune.volterra.pi.it

Volterra sprawia wrażenie położonej pośrodku niczego, co dodaje jej uroku i sprawia, że jest ona o wiele spokojniejsza niż San Gimignano. W rzeczywistości, jeśli podróżujemy samochodem, jest ona oddalona o 40 km od wybrzeża, 29 km od San Gimignano, 47 km od Sieny, 63 km od Pizy i 70 km od Florencji.

Regularne połączenie autobusowe łączy Volterrę z San Gimignano (przez Colle Val d'Elsa), poza tym istnieją także linie łączące ją z Pizą (przez Pontederę), Sieną i Florencją, a także dziewiczym toskańskim wybrzeżem w Cecinie. Dworzec autobusowy Volterry znajduje się na Piazza Martiri della Libertà.

Dojazd do Volterry pociągiem jest dość trudny. Najkorzystniej położone stacje w okolicy to Cecina i Pontedera, ale i tak trzeba z nich jeszcze dojechać autobusem.